Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

Εγκληματικές Οργανώσεις

Εγκληματικές Οργανώσεις

Περί εγκληματικών οργανώσεων ο λόγος. Και παίρνω την αφορμή από πολλές βέβαια περιπτώσεις, αλλά ιδιαιτέρως από το γεγονός ότι εκεί στην πανέμορφη Χαλκιδική ολόκληρα χωριά και δήμοι έχουν χαρακτηριστεί και στιγματιστεί ως εστίες εγκληματικών οργανώσεων.
Και ποιο είναι το έγκλημα των ανθρώπων αυτών; Το ότι αγαπούνε τον τόπο τους! Ο Θεός τους έδωσε να ζούνε σε έναν πανέμορφο τόπο. Όπου πολλοί άνθρωποι απ’ όλα τα μέρη της Γης και ιδιαίτερα τις βόρειες χώρες επιλέγουν να περάσουν έστω και λίγες μέρες. Όμως την ομορφιά του τόπου αυτού φθόνησε ο διάβολος κι έρχεται να καταστρέψει με το πρόσχημα της επένδυσης, κάποια εταιρία, που ακούει στο όνομα «Ελληνικός Χρυσός».
Η οποία μεταβάλει τον τόπο αυτό από όνειρο και παράδεισο, σε κόλαση και εφιάλτη. Και ποια είναι η σχέση του προσδιορισμού «ελληνικός»,  σχετικά με  την Ελλάδα και τους Έλληνες; Απλά χρησιμοποιείται ως καμουφλάζ της περιβαλλοντικής καταστροφής! Αφού το 95% των κερδών θα πηγαίνει στην καναδέζικη εταιρία, το 5% σε κάποιον κύριο Μπόμπολα και στους Έλληνες και την Ελλάδα θα απονέμεται «το παράσημο της ανοιχτής παλάμης»…
Είναι, λοιπόν, εγκληματίες οι άνθρωποι αυτοί; Και είναι ευεργέτες οι καταστροφείς ενός απ’ τους ωραιότερους τόπους της ελληνικής γης; Η απάντηση είναι, νομίζω, αυτονόητη. Αλλά, δυστυχώς, οι ξένες και ντόπιες εγκληματικές οργανώσεις, που, με τα οποιαδήποτε καμουφλάζ τους, λεηλατούν τον τόπο μας, αντί για τα αυτονόητα επιλέγουν τα ακατανόητα και αδιανόητα. Και, επειδή οι φυσιολογικοί άνθρωποι δεν μπορούν να χωνέψουν όλα αυτά τα αφύσικα και εξωφρενικά «βαφτίζονται», εν ονόματι της βίας και της «ύβρης» του νόμου, «εγκληματικές οργανώσεις». Και βέβαια πρώτες και καλύτερες στο στιγματισμό αυτό πρωτοστατούν οι εγκληματικές οργανώσεις κάποιων εξωνημένων ΜΜΕ (=μέσων μαζικής εξαπατήσεως και εξοντώσεως)! Τα οποία με υπερβάλλοντα ζήλο αγωνίζονται για την ολοκλήρωση της καταστροφής της Ελλάδας και εξαφάνιση των Ελλήνων. Για λογαριασμό των ντόπιων και διεθνών εγκληματικών οργανώσεων.
Βέβαια θα πει κάποιος ότι το λόγο στις περιπτώσεις αυτές τον έχει η Δικαιοσύνη και όχι οι παπάδες. Αλλά κάτι τέτοιο θα ίσχυε αν, η, λεγόμενη, σήμερα Δικαιοσύνη ήταν βέβαια ανεξάρτητη, όπως υποκριτικότατα διατείνονται οι αδυσώπητοι δεσμώτες της.  Όπως όμως από πάμπολλα περιστατικά φαίνεται, είναι ποικιλοτρόπως εξαρτημένη: Από την ηγεσία της, την οποία διορίζει η εκάστοτε εκτελεστική εξουσία. Την προνομιακή μισθοδοσία, η οποία της προσφέρεται απ’ το κατεστημένο, προκειμένου να διάκειται ευμενώς προς τα ληστρικά του συμφέροντα. Κι ακόμη απ’ την, κατά κανόνα, άδικη νομιμότητα, επί τη βάσει της οποίας παίρνει τις αποφάσεις της.
Κι όταν συμβαίνει, σε κάποιες περιπτώσεις, η νομιμότητα να μην επαρκεί για την προώθηση των εγκληματικών σκοπιμοτήτων, επιστρατεύεται ακόμη και η παρανομία. Όπως στην περίπτωση, που καταγγέλλει ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης π. Χριστόδουλος Αγγέλογλου («το χωνί», 21-9-14), σχετικά με την υπόθεση «Ελληνικός Χρυσός», που προαναφέραμε. Όπου «και οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί, του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ εξέδωσαν απόφαση, στην οποία-με πρόφαση και με δόλο-ψεύδονται ασυστόλως. Παρουσιάζοντας το επενδυτικό σχέδιο ως εγκεκριμένο, ενώ είχαν ενημερωθεί ότι αυτό δεν έχει εγκριθεί.…».
Και συμβαίνουν, συχνά,  κάτι τέτοια περιστατικά, γιατί ασκούνται καταφανέστατα αφόρητες πιέσεις, όχι μόνο απ’ τις ντόπιες, αλλά και  τις διεθνείς εγκληματικές οργανώσεις. Οι οποίες «άγουν και φέρουν» πρόσωπα και πράγματα και δρομολογούν καταστροφικά σενάρια σε βάρος λαών και χωρών. Των οποίων οι ηγεσίες μετέρχονται και αυτές, κατά το μάλλον ή ήττον, ρόλους εγκληματικών οργανώσεων. Όπως, δυστυχώς, φαίνεται να συμβαίνει και στη δική μας περίπτωση. Όπου οι μνημονιακές κυβερνήσεις λειτουργούν ως εγκάθετα πιόνια της τρόικας, της οποίας εκτελούν συνταγές γενοκτονίας σε βάρος μας. Και μάλιστα με όλα τα μέσα και σε όλα τα επίπεδα. Και βέβαια, όπως φαίνεται, ασκούν αφόρητες πιέσεις στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης:
Αλλά η συντριπτική πλειονότητα των δικαστικών λειτουργών, εκτός των πολλαπλών πιέσεων, που δέχεται εκ μέρους της εγκληματικής εκτελεστικής εξουσίας, πιέζεται από το άλλο μέρος κι απ’ τη συνείδηση: Ένα σχετικό παράδειγμα: Πολύτεκνος, καρκινοπαθής από το Μεσολόγγι κινδυνεύει να χάσει όσα με μόχθο και ιδρώτα απόχτησε, επειδή με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα,  δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις τοκογλυφικές απαιτήσεις της Τράπεζας. Και βέβαια η Τράπεζα έχει με το μέρος της τους ληστρικούς νόμους, που το τραπεζικό κατεστημένο υπαγόρευσε στους πολιτικούς απατεώνες. Αλλά και οι δικαστές έχουν απέναντί τους τη συνείδησή τους, η οποία τους φωνάζει και τους λέει:
Πώς είναι δυνατόν να πάρετε απ’ τον καρκινοπαθή πολύτεκνο το μόχθο της ζωής του, για να τον προσφέρετε στο ληστρικό τραπεζικό κατεστημένο! Μπορείτε να επιστρέψετε στα σπίτια  σας και να κοιτάξετε στα μάτια τα παιδιά σας και ν’ απολαύσετε την οικογενειακή σας θαλπωρή, όταν λίγο πρωτύτερα έχετε διαπράξει ένα τέτοιο ανοσιούργημα!  Όταν λειτουργήσατε, όχι ως δικαστικοί λειτουργοί, που αποδίδουν δικαιοσύνη, αλλά ως δήμιοι. Αφού εν ονόματι της εγκληματικής νομιμότητας και των πολλαπλών, άνωθεν και έξωθεν, πιέσεων εκδίδετε άδικες αποφάσεις, σε βάρος κάποιων άλλων παιδιών και κάποιων άλλων οικογενειών!
Καθίσταται, λοιπόν, φανερό ότι, όχι οι κάποιες-δυστυχώς ελάχιστες-ομάδες αγωνιζόμενων πολιτών, αλλά οι μαφιόζικες πολιτικές και οικονομικές συντεχνίες συνιστούν εγκληματικές οργανώσεις. Που, εκτός από βόμβες και πυραύλους, μαχαίρια και περίστροφα διαθέτουν τους νόμους. Που όχι μόνο δεν έχουν καμιά σχέση με τη δικαιοσύνη, αλλά είναι ασύγκριτα δολοφονικότεροι κι απ’ τα φονικότερα ακόμη όπλα! Αφού, αντί να λειτουργούν ως χειρουργικά νυστέρια, λειτουργούν ως δολοφονικά εγχειρίδια ! Και συχνά μάλιστα σε βάρος των αθώων!… 

του π. Ηλία Υφαντή
[Πηγή: ΥΠΕΡΒΑΣΗ, 06/10/2014]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου